Ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου αποτελεί μια οργανωμένη και εκτεταμένη παρουσίαση ταινιών σε ένα ή περισσό- τερα θέατρα ή αίθουσες προβολών, συνήθως σε ορισμένο τόπο. Οι ταινίες είναι πρόσφατες και, ανάλογα με το θέμα στο οποίο επικεντρώνεται, το ανεξάρτητο φεστιβάλ μπορεί να περιλαμβάνει τόσο παγκόσμιες διανομές, όσο και τοπικές κινηματογραφικές παραγωγές.
Ενίοτε μπορεί να επικεντρώνεται σε συγκεκριμένο δημιουργό ή είδος ή σε συγκεκριμένο θέμα. Αρκετά Φεστιβάλ αφορούν αποκλειστικά σε μικρού μήκους ταινίες και καθένα τους μπορεί να διέπεται από διαφορετικό κανονισμό σε σχέση με τη μέγιστη διάρκεια των ταινιών που συμμετέχουν. Τα Κινηματογραφικά Φεστιβάλ διοργανώνονται συνήθως σε ετήσια βάση.
Το πρώτο μεγάλο Φεστιβάλ Κινηματογράφου έλαβε χώρα στη Βενετία το 1932. Τα άλλα μεγάλα Κινηματογραφικά Φεστιβάλ (Βερολίνου, Εδιμβούργου, Καννών, Μόσχας και Κάρλοβι Βάρυ) ξεκίνησαν τις δεκαετίες του τριάντα, σαράντα και πενήντα. Το Διεθνές Φεστιβάλ Εδιμβούργου στο Ην. Βασίλειο ιδρύθηκε το 1947 και κατέχει την πρωτιά σε σχέση με τη συνέπεια διοργάνωσής του μέσα στον χρόνο.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Raindance στο Ην. Βασίλειο είναι η μεγαλύτερη γιορτή ανεξάρτητων παραγωγών και διεξάγεται στο Λονδίνο τον Οκτώβριο. Το πρώτο Βορειοαμερικανικό μεγάλο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ ήταν το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Video Κολούμπους, γνωστό και ως Βραβεία Chris, και πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1953. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Κινηματογραφικών Τεχνών του Σαν Φρανσίσκο «Τα Βραβεία Chris αποτελούν έναν από τους πιο αναγνωρισμένους διαγωνισμούς των Η. Π. Α. από απόψεως καταγραφής της πραγματικότητας, εκπαιδευτικά, επιχειρηματικά και ενημερωτικά...»
Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο του 1957, ακολούθησε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο, που επικεντρωνόταν σε κανονικού μήκους δραματικές ταινίες. Το Φεστιβάλ έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξοικείωση του αμερικανικού κοινού με ξένες ταινίες. Μεταξύ των ταινιών που προβλήθηκαν το 1957 ήταν “Ο θρόνος του Αίματος” (The throne of Blood) του Akira Kurosawa και το “Pather Panchali” του Satyajit Ray.
Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες Φεστιβάλ Κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο, από υψηλών προδιαγραφών Φεστιβάλ, όπως το Sundance (Park City, UT), μέχρι Φεστιβάλ τρόμου, όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τρόμου (Philadelphia, PA). Η ψηφιακή διανομή ταινιών ξεκίνησε το 2005 μαζί με το πρώτο παγκοσμίως Διαδικτυακό Kινηματογραφικό Φεστιβάλ, το GreenCine, με χορηγό την DivX.
ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει εξελιχθεί σε ένα από τα σημαντικότερα μέσα προβολής της δουλειάς νέων και ανερχόμενων δημιουργών. Απαρτίζεται από το Διεθνές Τμήμα, το Πανόραμα Ελληνικών Ταινιών, το πρόγραμμα Ανοιχτοί Ορίζοντες, το Βαλκανικό και πολλά αναδρομικά και αφιερώματα σε ηγετικές μορφές του κόσμου του κινηματογράφου. Το Φεστιβάλ έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα στο Διεθνές Τμήμα του και απονέμει πολλά βραβεία ετησίως, με σημαντικότερο αυτό της Καλύτερης Ταινίας - “Golden Alexander”. Από το 1992 το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προσπαθεί να παρουσιάζει τις πιο καινοτόμες ανεξάρτητες ταινίες από όλο τον κόσμο (βλ. Νέοι Ορίζοντες). Τα βασικά χαρακτηριστικά του Φεστιβάλ είναι ότι:
• το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα περιλαμβάνει αποκλειστικά τις πρώτες ή δεύτερες ταινίες νέων σκηνοθετών,
• το μη διαγωνιστικό Πανόραμα Ελληνικών Ταινιών, μια επισκόπηση της πρόσφατης τοπικής παραγωγής, ακολουθείται από την παρουσίαση των Κρατικών Βραβείων από το Υπουργείο Πολιτισμου,
• το μη διαγωνιστικό τμήμα Μέρες Ανεξαρτησίας αποτελεί την επιτομή της προβολής των τελευταίων τάσεων των ανεξάρτητων δημιουργών,
• οι Ματιές στα Βαλκάνια, που δημιουργήθηκαν το 1994, παρουσιάζονται ως ξεχωριστό πρόγραμμα, το οποίο προσφέρει στο κοινό ένα “παράθυρο” στο σινεμά αυτής της περιοχής του κόσμου.
Αξίζει να σημειωθεί η επαναφορά των Νέων Οριζόντων ως Ανοιχτοί Ορίζοντες πια - η νεότης εξέλειπε. Επίσης ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στην εγγενή δυνατότητα της πολυπολιτισμικής αυτής κοιτίδας να συσπειρώνεται και να δημιουργεί αψηφώντας όρους, όπως προϋπολογισμός και οικονομίες κλίμακος. Η διακύβευση της βιωσιμότητας ενός τέτοιου θεσμού θα ήταν επικύρωση της πολιτισμικής κρίσης των καιρών μας.
Τα κείμενα αποτελούν ανασύνθεση των σχετικών λημμάτων της Wikipedia που μετέφρασε και επιμελήθηκε η Χ. Μ. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου